Jeśli miałbym opisać serię Blasphemous, powiedziałbym, że jest „skrupulatnie makabryczna”. Podróż pokutującego w stożkowym hełmie przez koszmarną krainę Cvstodia zadziwia mnie swoją niezwykle precyzyjną grafiką pikselową. Od skomplikowanej architektury ociekającej religijnymi obrazami po przerażającą obsadę demonów i stworzeń pragnących rozerwać cię na strzępy w każdym miejscu.

Teraz, po sukcesie pierwowzoru, deweloper The Game Kitchen i wydawca Team 17 postanowili polecieć do siedziby studia w Sewilli, aby zdobyć Blasphemous II, otoczony bardzo religijną architekturą, która tak bardzo inspiruje oba tytuły.

Podobnie jak wielu, zmagam się z godzinami otwarcia Blasphemous, ale wytrwałość się opłaca, ponieważ głęboko zakopana pod wymagającym i przemyślanym systemem walki jest satysfakcjonująca gra akcji, która oferuje świat pełen przerażających tajemnic, których odkrycie jest warte twojego czasu. Ale teraz The Game Kitchen bierze wszystko, co działa w oryginale i tworzy kontynuację, która jest jeszcze bardziej Bluźniercza, w najlepszy możliwy sposób.

Blasphemous II rozpoczyna się jakiś czas po zakończeniu oryginalnego DLC Wounds of Eventide, a Penitent One ponownie budzi się w dziwnej krainie nękanej złem i ma misję odkrycia tajemnic „Cudu”. Ani scenografia, ani walka nie są drastycznym odejściem od oryginału, ale subtelnymi ewolucjami z bogatszą pulą inspiracji tym razem.

Na początek The Penitent One ma do wyboru trzy różne bronie na wczesnych etapach gry. Duża kolczasta kula, długi miecz i dwa sztylety. Masz wystarczająco dużo czasu, aby zagrać z każdym z nich, zanim dokonasz wyboru, i jasne jest, że gra chce, abyś grał dokładnie tak, jak chcesz. Podczas mojej sesji nie mogłem się powstrzymać przed pójściem z kolczastą piłką, chociaż bardzo lubię też obie inne bronie.

Kolczasta kula (jestem pewien, że ma bardziej wymyślną nazwę, ale zapomniałem o tym zanotować) porusza się z ciężarem i konsekwencją, chociaż potrzeba kilku klatek, aby zbudować atak, wyzwala niszczycielski zamach. Możesz go również naładować, aby uzyskać potężniejszy atak, ale musisz mądrze wybierać momenty, ponieważ twoi wrogowie nie mają ani cierpliwości, ani litości.

Już na samym początku gry pojawia się boss, który łączy akrobatyczne ataki po przekątnej z obracającym się kołem pokrytym kolcami. To mocne otwarcie i walka z mocno telegrafowanymi atakami, dobrze komunikującymi walkę Blasphemous II. Od razu wiesz, że musisz uważać, ale Blasphemous II nagradza to poświęcenie. Warto również wspomnieć, że Blasphemous II działa w jedwabiście płynnych 60 klatkach na sekundę – nawet na Switchu – co dodaje fantastycznego wrażenia z walki i ruchu.

Dzięki kilku sprytnym zmianom wydaje się, że twórca Blasphemous II, The Game Kitchen, chce rozwinąć to, co działa tak dobrze w oryginale. Wybór trzech broni to świetny początek, a każda z nich ma swój własny styl, który już wydaje się głębszy niż pojedynczy miecz oryginału. Jest też drzewo umiejętności z dodatkowymi ruchami i nie mogę się doczekać, aby później zdobyć więcej bardziej makabrycznych działań Pokutnika.

Kolejna uderzająca zmiana dotyczy przejścia. The Game Kitchen chce ulepszyć platformówkę oryginału, ponieważ wciąż jest to jedna z największych skarg wśród fanów. Podczas gdy walka w pierwszym tytule jest powolna, a przemyślany styl defensywny sprawdza się w grze 2D inspirowanej Dark Souls, towarzyszący jej ruch spowalnia eksplorację.

Jednak o ile w Blasphemous II Penitent One nadal czuje się ważki, a działania przynoszą satysfakcjonujące konsekwencje, tutaj bohater czuje się bardziej zwinny. Zmiana wydaje się być mieszanką nowych ruchów znalezionych podczas eksploracji, a także szybszych ataków na każdą broń, ale Blasphemous II zdecydowanie wydaje się znacznie lepszą równowagą satysfakcjonującej akcji i szybkiej eksploracji.

Nie jest to błyskawiczna prędkość gry Ori, ale każda akcja jest bardziej ekscytująca do dowodzenia. Ponadto w każdym możliwym zakątku świata kryją się sekrety i przedmioty kolekcjonerskie. Mam nadzieję, że cofanie się i umiejętności nie spowalniają zbytnio kontynuacji, ale wydaje się, że pierwsza wybrana broń informuje o tym, jak wchodzisz w interakcję ze światem, a gdy znajdziesz pozostałe dwie, odblokujesz więcej sposobów walki i poruszania się.

Tak więc gra jest niesamowita i jestem głęboko przekonany, że fani oryginału pokochają wprowadzone ulepszenia. Ale po raz kolejny gwiazdą serialu jest świat, który odkrywasz. Rozmawiając z głównym projektantem poziomów Blasphemous II, Enrique Colinetem, ujawnia, że ​​świat Blasphemous II nie jest tak duży, jak ostateczny rozmiar pierwszego Blasphemous z wieloma późniejszymi dodatkami DLC. Jest jednak większy niż mapa startowa oryginalnego Blasphemous.

Grafika zachowuje tę oszałamiająco szczegółową grafikę pikselową i wpływ surowego horroru, ale rzeczywisty projekt wydaje się nieco jaśniejszy i bardziej czytelny. Świat Blasphemous II wykorzystuje plamy koloru, aby podkreślić zarówno architekturę, jak i potwory, ale także lepiej pokazać wizualny projekt poziomów. Co jest świetne, ponieważ chcesz odkryć każdy cal tego niesamowitego świata.

Najwyraźniej oryginał czerpie namiętnie i hojnie z architektury religijnej i malowideł grozy, a rozmowa z artystą koncepcyjnym Juanem Miguelem Lópezem Bareą ujawnia, że ​​kontynuacja kładzie większy nacisk na bardziej makabryczne dzieła artystów takich jak Francisco Goya. Jest to widoczne nawet we wczesnych momentach Blasphemous II, ponieważ niektóre odkrycia ujawniają ogromne i oszałamiająco zrealizowane malarskie sceny w pikselach, niesamowicie dobrze zaadaptowane z pięknie makabrycznej grafiki zespołu.

Zespół wspomina również o czerpaniu z szerszej gamy wpływów hiszpańskich, takich jak flamenco. Nie widzieliśmy wiele w naszym krótkim czasie, ale nie możemy się doczekać odkrycia nowych obszarów i ich oprawy wizualnej. W pytaniach i odpowiedziach kompozytor Carlos Viola opisuje nawet użycie szerszej gamy instrumentów w partyturze, a wszystko to dodaje etosowi Blasphemous II, oferując „bogatszy charakter i wyższą jakość”.

Z pewnością mam nadzieję, że Blasphemous II utrzyma tempo i jakość swoich początkowych momentów, ale jestem pełen pewności zarówno z powodu entuzjazmu i chęci poprawy, jakie wykazuje zespół, jak i niesamowitego wrażenia, jakie wywierają te pierwsze kroki. Blasphemous II wydaje się mądrzejszą i szybszą grą, ale jej świat wciąż wymaga przestrzegania jej zasad. Pokutnik ma przed sobą zadanie, ale teraz czuje się bardziej zdolny niż kiedykolwiek wcześniej.

Blasphemous II bardziej przypomina Metroidvanię, ze światem, który aż prosi się o jego eksplorację. Poza tym, chociaż istnieją pewne ulepszenia w walce, myślę, że zmiany w jej szybkości, a także dostosowania w przemierzaniu oznaczają, że każda chwila rozgrywki jest o wiele bardziej ekscytująca. Nie jestem pewien, czy jest tu wystarczająco dużo, aby przekonać ludzi, którym nie podobał się oryginał, ale zapaleni fani będą absolutnie uwielbiać ulepszenia i rozszerzenia, które przedstawia kontynuacja.

Jeśli to sprawiło, że masz ochotę na więcej platformowych przygód, koniecznie zapoznaj się z naszym przewodnikiem po najlepszych Switch Metroidvanias.